Szukaj na stronie
Kontakt
Info o OBDII/EOBD
Skąd się wzięło OBDII/EOBD?
Wszystko zaczęło sie w ... USA.
Z uwagi na wzrastające zanieczyszczenie środowiska naturalnego, w roku 1966 w stanie Kalifornia wprowadzono limity ograniczające ilość substancji toksycznych emitowanych przez pojazdy samochodowe. Kilka lat później Kongres USA powołał rządową agencję EPA (Environmental Protection Agency), do której zadań należało między innymi opracowywanie norm emisyjnych dla pojazdów samochodowych, a także kontrola ich przestrzegania.
Aby sprostać rosnącym wymaganiom EPA - producenci zmuszeni zostali do przyspieszenia prac nad elektronicznie sterowanymi układami dostarczania paliwa, wprowadzenia dodatkowych czujników, sterowników itp
W latach 70-ych pojawiły się pierwsze pokładowe systemy diagnostyczne. Każdy producent opracował własne procedury identyfikacji usterek, standardy transmisji danych z systemu do urządzeń zewnętrznych, oraz traktował informację o kodach błędów i stanie silnika jako wiedzę "fabryczną" - dostępną dla ograniczonej liczby odbiorców posiadających firmowe czytniki (skanery) diagnostyczne. Taki stan rzeczy był korzystny tylko dla koncernów samochodowych - niebawem jednak wszystko miało ulec zmianie...
W roku 1988 SAE (Society of Automotive Engineers) wprowadziło pierwszy dokument standaryzujący złącze diagnostyczne, oraz protokół komunikacji. Przy współpracy z EPA, oraz CARB (California Air Resources Board) - powstawały coraz to nowe dokumenty normalizacyjne. Owocem prowadzonych wspólnie prac stał się system OBD II - obowiązujący w USA od 1 stycznia 1996 roku. Regulacje zawarte w dokumentach opisujących OBD II standaryzują procedury diagnostyczne wszystkich emisyjnie krytycznych elementów układu napędowego i tworzą podstawy do standaryzacji diagnostyki wszystkich podzespołów pojazdu.
Z uwagi na zakres i szczegółowość wprowadzonych przepisów, oraz rygorystycznie określone wartości dopuszczalnych parametrów niezawodnościowych i emisyjnych, spełnienie wymagań norm OBDII stanowi wyzwanie dla przemysłu motoryzacyjnego porównywalne do wprowadzonych w latach 90-tych norm na toksyczność spalin. Jako pewnik można traktować stwierdzenie, że technologia generowana przez regulację OBDII będzie określała rozwój przemysłu samochodowego zarówno w sferze produkcji, projektowania, jak i jego eksploatacji pojazdów.
Z uwagi na wzrastające zanieczyszczenie środowiska naturalnego, w roku 1966 w stanie Kalifornia wprowadzono limity ograniczające ilość substancji toksycznych emitowanych przez pojazdy samochodowe. Kilka lat później Kongres USA powołał rządową agencję EPA (Environmental Protection Agency), do której zadań należało między innymi opracowywanie norm emisyjnych dla pojazdów samochodowych, a także kontrola ich przestrzegania.
Aby sprostać rosnącym wymaganiom EPA - producenci zmuszeni zostali do przyspieszenia prac nad elektronicznie sterowanymi układami dostarczania paliwa, wprowadzenia dodatkowych czujników, sterowników itp
W latach 70-ych pojawiły się pierwsze pokładowe systemy diagnostyczne. Każdy producent opracował własne procedury identyfikacji usterek, standardy transmisji danych z systemu do urządzeń zewnętrznych, oraz traktował informację o kodach błędów i stanie silnika jako wiedzę "fabryczną" - dostępną dla ograniczonej liczby odbiorców posiadających firmowe czytniki (skanery) diagnostyczne. Taki stan rzeczy był korzystny tylko dla koncernów samochodowych - niebawem jednak wszystko miało ulec zmianie...
W roku 1988 SAE (Society of Automotive Engineers) wprowadziło pierwszy dokument standaryzujący złącze diagnostyczne, oraz protokół komunikacji. Przy współpracy z EPA, oraz CARB (California Air Resources Board) - powstawały coraz to nowe dokumenty normalizacyjne. Owocem prowadzonych wspólnie prac stał się system OBD II - obowiązujący w USA od 1 stycznia 1996 roku. Regulacje zawarte w dokumentach opisujących OBD II standaryzują procedury diagnostyczne wszystkich emisyjnie krytycznych elementów układu napędowego i tworzą podstawy do standaryzacji diagnostyki wszystkich podzespołów pojazdu.
Z uwagi na zakres i szczegółowość wprowadzonych przepisów, oraz rygorystycznie określone wartości dopuszczalnych parametrów niezawodnościowych i emisyjnych, spełnienie wymagań norm OBDII stanowi wyzwanie dla przemysłu motoryzacyjnego porównywalne do wprowadzonych w latach 90-tych norm na toksyczność spalin. Jako pewnik można traktować stwierdzenie, że technologia generowana przez regulację OBDII będzie określała rozwój przemysłu samochodowego zarówno w sferze produkcji, projektowania, jak i jego eksploatacji pojazdów.